زمانی که بنیانگذاران آمریکا در سال ۱۷۸۷ بر سر نحوه انتخاب رئیسجمهور این کشور تازهتأسیس بحث میکردند، سرانجام به سیستمی منحصر به فرد رسیدند که امروزه به عنوان «کالج الکترال» (Electoral College) شناخته میشود. در آن زمان، هیچ کشوری در جهان رئیس قوه مجریه خود را به طور مستقیم انتخاب نمیکرد و این تصمیمگیری در […]
زمانی که بنیانگذاران آمریکا در سال ۱۷۸۷ بر سر نحوه انتخاب رئیسجمهور این کشور تازهتأسیس بحث میکردند، سرانجام به سیستمی منحصر به فرد رسیدند که امروزه به عنوان «کالج الکترال» (Electoral College) شناخته میشود. در آن زمان، هیچ کشوری در جهان رئیس قوه مجریه خود را به طور مستقیم انتخاب نمیکرد و این تصمیمگیری در مسیری ناشناخته صورت میگرفت.
ساختار و عملکرد کالج الکترال
بر اساس ماده دوم قانون اساسی آمریکا، هر ایالت به تعداد نمایندگان خود در کنگره (مجموع نمایندگان مجلس و سنا) دارای رأی الکترال است. در حال حاضر، مجموع آرای الکترال ۵۳۸ رأی است. برای پیروزی در انتخابات، نامزدها باید حداقل ۲۷۰ رأی الکترال کسب کنند.
فرآیند رأیگیری در سال ۲۰۲۴
رأیدهندگان در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۲۴ به پای صندوقهای رأی میروند. پس از اعلام نتایج، گزینشگران در ۱۷ دسامبر در پایتختهای ایالتی گرد هم میآیند تا آرای خود را برای ریاستجمهوری و معاونت ریاستجمهوری ثبت کنند. کنگره نیز در نشستی مشترک که معمولاً در ۶ ژانویه برگزار میشود، نتایج را تأیید میکند.
نقشه راه پیروزی نامزدها در ۲۰۲۴
نظرسنجیها نشان میدهد که ۲۲۵ رأی الکترال به احتمال زیاد به کامالا هریس و ۲۱۸ رأی به دونالد ترامپ تعلق خواهد گرفت. ۹۳ رأی باقیمانده در هفت ایالت کلیدی هنوز نامشخص است. هریس برای پیروزی به سه ایالت ملقب به «دیوار آبی»، یعنی میشیگان، ویسکانسین و پنسیلوانیا، چشم دوخته است. از سوی دیگر، ترامپ میتواند با پیروزی در پنسیلوانیا، جورجیا و کارولینای شمالی به ۲۷۰ رأی دست یابد.
چالشها و انتقادات به کالج الکترال
علیرغم اینکه نظرسنجیها نشان میدهد اکثر رأیدهندگان از سیستم کالج الکترال راضی نیستند، یافتن جایگزینی مناسب دشوار است. تغییر این سیستم نیازمند اصلاح قانون اساسی است که به دو سوم آرای کنگره و تأیید سه چهارم ایالتها نیاز دارد.
احتمال تساوی و راهکار قانونی
در صورت تساوی ۲۶۹-۲۶۹، تصمیمگیری به کنگره محول میشود. در این صورت، مجلس نمایندگان رئیسجمهور و سنا، معاون رئیسجمهور را انتخاب میکند. هر ایالت در مجلس نمایندگان تنها یک رأی خواهد داشت و نامزدی که ۲۶ رأی از ۵۰ ایالت را کسب کند، رئیسجمهور خواهد شد.
یک رویداد تاریخی جالب
در سال ۱۸۲۴، اندرو جکسون با وجود کسب اکثریت آرا، نتوانست به اکثریت مطلق دست یابد. جان کوئینسی آدامز که در کالج انتخاباتی و رأی مردمی دوم شده بود، با کسب حمایت کافی در مجلس نمایندگان به ریاستجمهوری رسید.